مدیریت فدراسیون‌های ورزشی مسئولیت سختی است که بسیاری برای آن سر و دست می‌شکنند و برای موفقیت در مجامع انتخاباتی از هیچ تلاشی فروگذار نیستند، اما وقتی از عهده آن برنمی‌آیند یا مشکلات و حواشی در برخی زمینه‌ها برای آن فدراسیون پیش می‌آید، بهانه‌ها و توجیهات عجیب و غریبی را مطرح می‌کنند و دست به دامن حربه بازی با کلمات می‌شوند. دوومیدانی از جمله فدراسیون‌هایی است که حواشی آن حتی با آمدن رئیسی از جنس این رشته و دارنده مدال المپیک هم کاهش نیافت و باید اذعان داشت حضور احسان حدادی در رأس مدیریت، چالش‌ها را بیشتر هم کرده است.
در یک سال و نیم اخیر که احسان حدادی نفر اول فدراسیون دوومیدانی بوده، بیشتر از آنکه اخبار موفقیت و درخشش ورزشکاران این حوزه منتشر شود، اخبار اعتراضات، انتقادات و حواشی دوومیدانی به گوش مردم و اهالی ورزش رسیده است. اعتراض برخی ورزشکاران به نحوه مدیریت حدادی، ممانعت از ورود برخی چهره‌ها به محل تمرین، تجمع مخالفان مقابل وزارت ورزش و نتایج نه‌چندان مطلوب ملی‌پوشان از جمله حواشی دوومیدانی بوده و صدالبته که با افتضاح اخلاقی به بار آمده در کره‌جنوبی، آوازه جنجال‌های این رشته به گوش دنیا هم رسیده است.
مجمع عمومی فدراسیون دوومیدانی بدون حضور خبرنگاران برگزار شد و فدراسیون توضیحی بابت این مسئله نداد! از مجمعی که دور از چشم رسانه‌ها برگزار شده، مجموعاً سه خبر رسمی بیرون آمده است؛ خبر مصوبات مجمع، صحبت‌های شروین اسبقیان معاون وزیر و البته اظهارات احسان حدادی. رئیس پرحاشیه با آن همه منتقدی که دارد و با در نظر گرفتن همه حواشی دوران ریاستش در فدراسیون، نظم و انضباط را علت ایجاد حواشی علیه خودش خوانده است: «در دوران ورزشی‌ام سختی‌های بسیار زیادی کشیدم، اما همواره در چارچوب نظم و انضباط پیش رفتم. حالا در اداره فدراسیون و مدیریت دوومیدانی هم به همین شکل پیش می‌روم. یکی از دلایل ایجاد حاشیه‌های زیاد برای ما همین سختگیری‌هاست. نتیجه‌ای که تیم ما در کره‌جنوبی گرفت، نتیجه ضعیفی بود. برخلاف خیلی‌ها که معتقد هستند دو طلا و یک نقره عملکرد خوبی به حساب می‌آید، معتقدم باید شش مدال می‌گرفتیم و شاید همه در جریان حاشیه‌هایی باشند که اجازه نداد به اهدافمان در قهرمانی آسیا برسیم.»
نظم و انضباط بدون شک یکی از فاکتور‌های اصلی موفقیت در ورزش قهرمانی است و هیچ ورزشکاری از رعایت آن ضرر نکرده، ولی اینکه مشکلات و حواشی امروز گردن سخت‌گیری‌های انضباطی انداخته شود، جای تأمل دارد. اداره فدراسیون و موفقیت در عرصه مدیریتی تخصص، تجربه و هنر خاص خود را می‌طلبد و لزوماً هر مدال‌آور المپیکی نمی‌تواند پشت میز ریاست هم موفق شود. اینکه انتقادات و ایراد‌های وارده به نوع مدیریت و تأثیر منفی آنها روی نتایج را به مسائل دیگر ربط بدهیم، خود یک اشتباه مدیریتی بزرگ است که تیشه به ریشه این رشته مادر می‌زند. حدادی از حواشی می‌گوید که اجازه نداد کاروان اعزامی به کره‌جنوبی به اهدافش برسد! اما او دقیق اشاره نکرده منظورش از حواشی چیست و از نظر رئیس فدراسیون مقصر کیست! حدادی باید به این موضوع اشاره می‌کرد که مسئولیت تیم‌ملی اعزامی به کره برعهده کیست و چه کسی باید پاسخگوی نتایج ضعیف و البته آبروریزی متهمان زندانی باشد.
از طرفی منظور و مفهوم رئیس فدراسیون در خصوص سخت‌گیری نیز برایمان روشن نیست؛ اگر سخت‌گیری‌های لازم انجام می‌شد، الان سه دوومیدانی‌کار و یک مربی دوومیدانی ایران در کره زندانی نبودند و این حواشی اخلاقی به پای ورزش ایران نوشته نمی‌شد. این جنجال نشان داد سخت‌گیری‌های مدنظر حدادی فایده‌ای نداشته و نتیجه عکس داده است. ضمن اینکه سخت‌گیری‌ها فقط نباید شامل‌حال ورزشکاران شود، بلکه مسئولان ارشد ورزش هم باید حواس‌شان به این مقوله باشد و در زمان تأیید صلاحیت نامزد‌های انتخابات فدراسیون‌ها، سوابق افراد با سخت‌گیری‌های ویژه بررسی شود و خبری از اغماض نباشد.
